Invercargill and The Catlins

Van 31 december t/m 4 januari zijn we in het Zuiden geweest en hebben we weer opmerkelijke en onvergetelijke dingen meegemaakt:

Een erg gezellig oud en nieuw met onbekende mensen in ‘The Barn’ van de camping, Een prachtige nieuwjaarsdag op de golfbaan, bij het spotten van pinguïns ook ineens Peter uit het Kikkerfort (Breukelen) naast ons, heel veel spelende dolfijnen heel dichtbij het strand in Curio Bay, zoveel watervallen onderweg dat we er maar een aantal overslaan, imposante Cathedral Caves bij laagtij, Jacks Blowhole (alleen had Jack helaas geen zin om te blowen), veel onverharde wegen (gravel) waarbij onze kastjes uit elkaar trillen, onze ‘vrienden’ van oud en nieuw toevallig tegenkomen op een geheel andere plek in het Zuiden en heel veel wildlife bij Nugget Pt.

We merken dat we af en toe ook wat tijd rustiger aan moeten doen, zoals een dagje extra op de camping zonder direct iets te ondernemen want de moeheid (klinkt raar maar waar!) speelt af en toe behoorlijk op. Lees vooral niet tussen de regels door; ‘Wees blij dat je werkt en in Holland bent’ want dat is zeker niet onze bedoeling.

We zijn helaas wel al aan het aftellen, nog ongeveer 2 weekjes hier. NZ voelt zo goed als ‘thuis’, het voelt dus helemaal niet goed om weg te gaan hier. Ed draagt vandaag een shirt met erop: ‘No work, no traffic, no stress….. no problem, New Zealand!’ en dat is precies wat het is hier. De heimwee naar de mensen thuis wordt daarbij behoorlijk getemperd door alle mogelijkheden van contact tegenwoordig (Tis net of ze ook hier zijn!) dus waarom zouden we terug willen!!!